تجربه دانشجویان پرستاری از بکارگیری مدل آموزشی کلاس درس معکوس

مقدمه: آموزش علوم پزشکی از جمله پرستاری نیازمند تحولی اساسی است تا با بکارگیری شیوه­ های نوین آموزشی منجر به پرورش دانش ­­آموختگانی خودکارآمد و متفکرانی خلاق شود که برای عملکرد پرستاری پیچیده امروزی آماده باشند. روش آموزشی کلاس درس معکوس یکی از شیوه ­های نوین پرطرفدار آموزشی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی دیدگاه و تجربه دانشجویان پرستاری از بکارگیری مدل آموزشی کلاس معکوس (مداخله) انجام گرفت. روش­ ها: این مطالعه نیمه­تجربی پس­آزمون با یک گروه  بر روی 43 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی رشت در سال 1395 انجام گرفت. دانشجویان به روش نمونه ­گیری سرشماری انتخاب  شده و آنان قبل از کلاس، لوح فشرده حاوی محتوای الکترونیکی مربوط به هر جلسه را مشاهده، مطالب کتاب را مطالعه و با آمادگی در کلاس درس حضور ­می ­یافتند. در کلاس نیز به کوییز مربوطه پاسخ داده و در بحث درباره پاسخ پرسش ­های کوییز و فعالیت ­های کلاسی شامل مشارکت در گروه­ های 4-3 نفره درباره سناریوهای بالینی مشارکت ­نمودند. در پایان ترم دانشجویان به 20 سوال پرسشنامه بررسی دیدگاه و تجربه دانشجویان از بکارگیری کلاس معکوس پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از آمار توصیفی و تحلیلی شامل ضریب همبستگی پیرسون، آزمون­ های t مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد. یافته ­ها: ننتایج حاکی از تجارب مثبت فراگیران از بکارگیری روش کلاس معکوس بود. اکثریت دانشجویان (1/79 درصد) آموزش به روش کلاس معکوس را بر روشی سنتی که در آن بیشتر زمان کلاس صرف سخنرانی توسط استاد می­شود، ترجیح می­دادند. میانگین و انحراف معیار نمرات مربوط به نظرات دانشجویان 95/2 ± 09/26 بود. آزمون­ های آماری تحلیلی ارتباط معنی­داری را میان اطلاعات فردی و دیدگاه دانشجویان نشان ندادند؛ تنها میان دیدگاه دانشجویان و معدل تحصیلی همبستگی مثبت و قویی وجود داشت (0/001=p و 0/88=r). نتیجه ­گیری: دانشجویان دیدگاه و تجارب مثبتی از بکارگیری روش آموزشی کلاس معکوس داشتند. با توجه به نوپا بودن این رویکرد آموزشی مطالعات بیشتری برای بررسی تاثیر آن بر برآیندهای مختلف یادگیری لازم است.